بررسی تطبیقی کاربرد صفت‌های هنری در ایلیاد و ادیسۀ هومر و شاهنامۀ فردوسی

یکی از ویژگی‌های سبکیِ مشترک در ایلیاد و ادیسۀ هومر و شاهنامۀ فردوسی کاربرد صفت‌های هنری است. صفت‌های هنری، با ارائۀ جزئیاتی از شخصیت‌ها و اشیا و مکان‌های داستان، ساختار توصیفی قدرتمندی را، به منظور شخصیت‌پردازی و تصویرسازی، به‌وجود می‌آورند. همچنین، این صفت‌ها، همراه با نام افراد، فرمولی را شکل می‌دهند که این فرمول بخشی از یک بیت را پُر می‌کند و نقش مهمی در وزن شعر ایفا می‌نماید. از این ‌رو، می‌توان گفت که صفت‌های هنری به شاعر در توصیف و روایت و موسیقی شعر و به خواننده یا شنونده در درک بهتر و دقیق‌تر داستان‌ یاری می‌رسانند. در پژوهش پیش رو، تلاش شده، با تعریف صفت‌های هنری و ذکر انواع آن، تأثیر کاربرد این صفت‌ها در شخصیت‌پردازی و تصویرسازی و وزنِ ایلیاد و ادیسه و شاهنامه نشان داده شود.